Όταν τον Γενάρη του 2022 σχεδιάστηκε αυτό το τεύχος και ζητήθηκε από τους συγγραφείς να συμβάλουν με την έρευνα και τις ιδέες τους, ο κόσμος ήταν διαφορετικός.

Όμως, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για τον περιγράψουμε, να τον σχολιάσουμε, να συναινέσουμε ή να ασκήσουμε κριτική φαίνεται πως παραμένουν σε έναν βαθμό κοινές: κρίση, προσφυγικό, αυταρχισμός, διώξεις, πόλωση, μίσος, νεοφιλελευθερισμός, αντίσταση, ενότητα, ευθύνη, αλληλεγγύη, ανθρωπιστική βοήθεια.

Ανάμεσά τους και η καθιερωμένη μεταφορά του «πολέμου» -με την οποία συναρθρώθηκε ο πολιτικο-επιστημονικός λόγος πανδημίας- για να δούμε λίγο αργότερα στην Ουκρανία την κυριολεκτική σημασία του μέσα από εικόνες μαχών, βομβαρδισμών, θυμάτων και πληθυσμών που μετακινούνται βίαια για να προστατεύσουν τη ζωή τους, εικόνες που διαδέχονται η μία την άλλη με πρωτοφανή ταχύτητα και καθοριστικό μέχρι στιγμής αποτύπωμα στη ροή της ενημέρωσης για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Τα κείμενα της νέας έκδοσης «Ας Μιλήσουμε για τα ΜΜΕ» στην πλειοψηφία τους δεν αντλούν το υλικό τους από τη σημερινή συγκυρία, ούτε ζητήθηκε από τους/τις συγγραφείς να προσαρμόσουν το περιεχόμενό τους. Ωστόσο, χαρτογραφούν έννοιες που απαρτίζουν τον αφηγηματικό κορμό των συνεχιζόμενων κρίσεων και ως εκ τούτου προσφέρουν κριτικά εργαλεία που ίσως φανούν χρήσιμα για την κατανόηση των πολιτικών και μιντιακών πλαισιώσεών τους.

[Όλο το τεύχος «Ας μιλήσουμε για τα ΜΜΕ #6]

 

Τα 8 κείμενα της έκδοσης:

 

* Παρόμοιοι προβληματισμοί θα επιστρέψουν στο επόμενο δελτίο με θέμα «ΜΜΕ & Πόλεμος».