Έπειτα από ένα καινοτόμο πείραμα στη Βρετανική Κολούμπια πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, παρατηρείται μια αύξηση στις συνελεύσεις πολιτών.
Οι Συνελεύσεις Πολιτών (ΣΠ) μπορούν να θεωρηθούν ως αναβίωση μιας πρακτικής διαλογής (practice of sortition) που ήταν κεντρική για την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία και για ορισμένες μεταγενέστερες δημοκρατικές πόλεις-κράτη. Ορισμένοι θεωρητικοί έχουν υποστηρίξει ότι οι ΣΠ ή άλλες παρόμοιες συνελεύσεις διαλογής προσφέρουν ένα μέσο για την ανανέωση της δημοκρατίας με δημοκρατικούς ή και διαβουλευτικούς δημοκρατικούς όρους.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) τις έχει υποστηρίξει ως αναπόσπαστο κομμάτι του «διαβουλευτικού κύματος» της δημοκρατικής μεταρρύθμισης. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει αρκετές ΣΠ σε όλον τον κόσμο πάνω σε θέματα κλίματος.
Είναι, όμως, οι ΣΠ το μέλλον για τη δημοκρατία; Μπορούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα που οι συνήθεις διαδικασίες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας φαίνεται να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν (όπως η κλιματική δικαιοσύνη);
Οι ΣΠ φυσικά δεν είναι η «Απάντηση» στα σύγχρονα προβλήματα της δημοκρατίας, ωστόσο μπορούν να συμβάλουν στην ανανέωσή της.
* Κείμενο εργασίας του
Stuart White, Jesus College, Oxford
