Η φορολογική πολιτική βρίσκεται στον πυρήνα της ιδεολογικής διαμάχης για το ρόλο του κράτους στην αναδιανομή του εισοδήματος.
Ως τέτοια, είναι στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως αυτή από την οποία μόλις εξήλθε η ελληνική οικονομία, όταν τίθεται επιτακτικά το ζήτημα του κοινωνικού καταμερισμού του κόστους.
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται να ελεγχθεί η εγκυρότητα δύο ερμηνειών των δημοσιονομικών επιδόσεων της χώρας που τυγχάνουν ιδιαίτερης προβολής στον δημόσιο διάλογο. Η πρώτη αφορά την προ της κρίσης περίοδο και αποδίδει στις υψηλές δημόσιες δαπάνες τα δημοσιονομικά ελλείμματα που οδήγησαν στην υπερχρέωση της χώρας και τελικά στην κρίση. Σύμφωνα με τη, χρονικά πιο πρόσφατη, δεύτερη, η φορολογική επιβάρυνση έχει αυξηθεί σημαντικά και οι «Έλληνες υπερφορολογούνται».
Με βάση τα εμπειρικά δεδομένα και τη σύγκριση των δημοσιονομικών επιδόσεων σε Ελλάδα και ευρωζώνη, οι δύο αυτοί ισχυρισμοί δεν τεκμηριώνονται.
* Μελέτη της
Μονάδας Οικονομικών & Κοινωνικών Αναλύσεων Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ
