Οι συνθήκες διαβίωσης στα σωφρονιστικά ιδρύματα έχουν επιδεινωθεί σημαντικά λόγω της κρίσης του Covid-19. Ωστόσο, δεν αποτελεί έκπληξη ότι το θέμα δεν έχει συζητηθεί ιδιαίτερα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στα αρχικά στάδια της πανδημίας, πολλοί ειδικοί προειδοποίησαν ότι μια πιθανή έξαρση του Covid-19 εντός των φυλακών θα είχε καταστροφικές συνέπειες. Στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Ιταλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, ο αποτελεσματικός περιορισμός της νόσου στις φυλακές φαινόταν σχεδόν αδύνατος, λόγω των κλειστών χώρων, του υπερπληθυσμού, των κακών συνθηκών υγιεινής και της ελλιπούς πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη και προστατευτικό εξοπλισμό όπως οι μάσκες, που χαρακτηρίζουν τα σωφρονιστικά ιδρύματα.
Η κρίση του Covid-19 μας αναγκάζει να θέσουμε πραγματικά ριζοσπαστικά και συχνά άβολα ερωτήματα σχετικά με τη φυλάκιση. Οι φυλακές είναι μέρη όπου παραβιάζονται συστηματικά θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων, οι φυλακισμένοι και οι οικογένειές τους βρίσκονται στο έλεος θεσμών που είναι, στην καλύτερη περίπτωση, αδιάφοροι και στη χειρότερη εντελώς καταπιεστικοί και απάνθρωποι. Αυτό αναπόφευκτα δε μας αφήνει περιθώρια να μην επανεξετάσουμε ριζικά το θεσμό της φυλάκισης.
* Ανάλυση της
Δρ. Κοστάντζα Πόρο, μεταδιδακτορικής ερευνήτριας στο τμήμα φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου
