Λίγα χρόνια μετά την έναρξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης ο Philip Mirowski (2013) έγραψε ένα βιβλίο με τον εύγλωττο τίτλο Ποτέ μην αφήνεις μια σοβαρή κρίση να πάει χαμένη: Πώς ο νεοφιλελευθερισμός επιβίωσε από τη χρηματιστική καταστροφή.
Το βιβλίο είναι μια ουσιαστική κριτική της νεοκλασικής οικονομικής θεωρίας και του νεοφιλελευθερισμού ως οικονομικής και πολιτικής θεωρίας και πρακτικής και προσπαθεί να απαντήσει στο εύλογο ερώτημα πώς ο νεοφιλελευθερισμός κατάφερε να παραμείνει το κυρίαρχο οικονομικό υπόδειγμα, παρά την τεράστια κρίση που πυροδότησαν σε παγκόσμια κλίμακα οι πολιτικές που τον υπηρέτησαν και την παταγώδη έμπρακτη διάψευση του θεωρητικού του πυρήνα.
Η τρέχουσα συζήτηση για το νομοσχέδιο με τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα» και τα επιχειρήματα που διατυπώθηκαν στο διάλογο για την υπεράσπισή του επιβεβαιώνουν την έντονη κριτική του Mirowski για το ρόλο θεσμών όπως τα πανεπιστήμια ή οι δεξαμενές σκέψης και θεσμικών οργάνων όπως οι κεντρικές τράπεζες ή οι διεθνείς οργανισμοί στην επιβολή και διατήρηση του νεοφιλελευθερισμού ως μοναδικής και αδιαμφισβήτητης «επιστημονικής» αλήθειας στο πεδίο της οικονομικής θεωρίας και πολιτικής.
* Μελέτη του
Δημήτρη Φουτάκη, Διδάκτορα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Λέκτορα ΔΙΠΑΕ