Η Hilary Wainwright, γνωστή Βρετανίδα κοινωνιολόγος με έντονη δράση σε διάφορα κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως, έχει συνδέσει την ερευνητική και πολιτική της εργασία με μετασχηματιστικά εγχειρήματα από τα κάτω έναντι πρωτοβουλιών από τα πάνω, που διατρέχουν τον (αναπόφευκτο) κίνδυνο της γραφειοκρατικοποίησης.
Στο πλαίσιο αυτό, η διαχρονική κριτική της στο Εργατικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας έγκειται στο ότι πρόκειται για μια οργάνωση κοινοβουλευτικο-κεντρική, με εγγενή μετριοπαθή προσανατολισμό, που δεν μπορεί να αλλάξει προς μια ριζοσπαστικότερη κατεύθυνση – και άρα δεν δύναται να προωθήσει ένα μετασχηματιστικό πολιτικό πρόγραμμα. Η άνοδος του Τζ. Κόρμπιν στην ηγεσία του κόμματος –την οποία στήριξε και η ίδια η Wainwright ενεργά– φαίνεται πως διασαλεύει αυτή την εδραιωμένη δυσπιστία, δεδομένου ότι η στρατηγική του Κόρμπιν μοιάζει να συνιστά συμπύκνωση πολλών ιδεών και πρακτικών τις οποίες και η ίδια ενστερνίζεται ως προϋποθέσεις ενός ριζικού μετασχηματιστικού σχεδίου.
Στο πλαίσιο αυτό, το 2018 εξέδωσε ένα σύντομο δοκίμιο με τίτλο A New Politics from the Left (Polity, 2018), στο οποίο εκθέτει συνοπτικά και πολεμικά τις απόψεις της σχετικά με τη «νέα πολιτική» που οφείλει να προτείνει και να προωθήσει στη συγχρονία η νέα Αριστερά.
* του Kώστα Ελευθερίου, Διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
