Σε συνθήκες απελευθέρωσης αγορών, είναι εφικτή η πρόσβαση όλων των πολιτών σε σύγχρονα και ποιοτικά βασικά αγαθά; Πώς διασφαλίζεται το δικαίωμα στην ενέργεια, το νερό, τις μεταφορές και τις τηλεπικοινωνίες; Το κράτος χρειάζεται και μπορεί να συνεχίζει να έχει ρόλο στο πεδίο των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας; Αν ναι, με τι όρους και προϋποθέσεις; Πώς η παραδοσιακή κρατική λειτουργία (μέσω των ΔΕΚΟ) μετασχηματίζεται σε ρυθμιστική παρέμβαση; Ποια είναι τα περιθώρια και τα εργαλεία άσκησης οικονομικής, κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής στη βάση του κοινού ευρωπαϊκού πλαισίου των Υπηρεσιών Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος (ΥΓΟΣ); Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες και τα πλεονεκτήματα μεικτών σχημάτων και νέων συνεργατικών μορφών επιχειρηματικής δράσης;
Στο κείμενο εργασίας:
- αποτυπώνεται η υφιστάμενη κατάσταση στους τομείς της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, της ύδρευσης και των μεταφορών σε τρία επίπεδα: μίκρο (επιχείρηση), μέσο (κλάδος/τομέας) και μάκρο (δημόσια πολιτική)
- αναδεικνύονται νέες κατηγορίες συντελεστών, όπως οι επιχειρήσεις μεικτού ιδιοκτησιακού καθεστώτος και οι φορείς της κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας (π.χ. ενεργειακοί συνεταιρισμοί)
- πραγματοποιείται μια αποτίμηση των σχετικών συνθηκών και εξελίξεων στην Ελλάδα και διατυπώνονται κατευθύνσεις άσκησης εναλλακτικών πολιτικών σε σχέση με το δίπολο κρατικοποίηση-ιδιωτικοποίηση.
Μελέτη από τον Γιάννη Ευσταθόπουλο* και τη Μαντώ Λαμπροπούλου**
* Οικονομολόγος, Σύμβουλος σε θέματα Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής
** Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθήνας
