Ανάλυση της Ελένης Γεωργίου, M.Sc Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο – Το κείμενο περιλαμβάνεται στην έκδοση «Ας μιλήσουμε για τα ΜΜΕ #5 – Κυβερνητικός λόγος & ΜΜΕ: Φάσεις & αντιφάσεις» που δημοσιεύει η ομάδα Media Jokers σε συνεργασία με το ΕΝΑ →

Στις 31.08.2021, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε τον ανασχηματισμό και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Με ανοιχτές ακόμη τις πληγές των καταστροφών που άφησαν οι πυρκαγιές και με την πανδημία του COVID-19 σταθερά σε έξαρση, ο Κ. Μητσοτάκης θέλησε να δείξει για ακόμη μία φορά τις ηγετικές του ικανότητες, αλλάζοντας τους αρμόδιους υπουργούς. Στο παρόν κείμενο θα μιλήσουμε για την αλλαγή που συντελέστηκε στο υπουργείο Υγείας και την υπουργοποίηση του Θ. Πλεύρη, η οποία προκάλεσε αρνητική αίσθηση στον δημοκρατικό κόσμο, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά πως η Νέα Δημοκρατία δεν διστάζει να συμπλεύσει με την ακροδεξιά εάν αυτό εξυπηρετεί την παραμονή της στην εξουσία.

Γιατί;

Ο Θ. Πλεύρης έχει ξεκαθαρίσει σε ποια πλευρά του πολιτικού φάσματος βρίσκεται. Είναι ακροδεξιός, είναι αντισημίτης, είναι εναντίον των μεταναστών και όλα αυτά τα αποδεικνύουν παλαιότερες δηλώσεις του, από την εποχή που πολιτευόταν με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, τις οποίες κρύβει με μεγάλη επιμέλεια. Το 2009, έχοντας αναλάβει την υπεράσπιση του Κωνσταντίνου Πλεύρη για το διαβόητο αντισημιτικό βιβλίο του «Οι Εβραίοι. Όλη η αλήθεια», είχε δηλώσει στην αγόρευσή του τα εξής:

Και θα σας πω για θέματα που σας έχουν προβληματίσει. Σας προβλημάτισε η αναφορά για το Άουσβιτς. Που λέει ότι “να τηρείται σε καλή κατάσταση το στρατόπεδο του Άουσβιτς”. Εγώ παίρνω την ακραία εκδοχή. Ότι ο κατηγορούμενος εκεί πέρα εννοεί: “Να διατηρείται σε καλή κατάσταση το στρατόπεδο του Άουσβιτς, γιατί θέλω κάποια στιγμή να επανέλθει εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, να επανέλθει ο Χίτλερ, να πάρει τους Εβραίους και να τους βάλει στο Άουσβιτς”. Ποια παρότρυνση είναι αυτή; Ποια διέγερση; Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να πιστεύει και να θέλει να πιστεύει ότι “θέλω να εξοντώσω κάποιον”; (ΕΦ.ΣΥΝ, έντυπη έκδοση, 02.09.2021).

Αμέσως μετά την υπουργοποίησή του, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος με ανακοίνωσή του, του θύμισε την αγόρευση αυτή και του ζήτησε να εκφράσει τη συγγνώμη του προς τον εβραϊκό λαό. Η απάντηση του Θ. Πλεύρη είναι ένα ψέλλισμα συγγνώμης που ομοιάζει υπερβολικά με αυτήν των συμπολιτευόμενων και ομοϊδεατών του Α. Γεωργιάδη και Μ. Βορίδη σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Τυχαίο γεγονός; Μάλλον όχι. Το 2011 ο Θ. Πλεύρης έλεγε ότι όταν έρχεσαι στην Ελλάδα από το Πακιστάν «δεν θα μπορείς να φας, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο» και «φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες, αν δεν υπάρχουν νεκροί» (από την εισήγησή του στην τρίτη Γιορτή PATRIA, που έγινε στην Αθήνα, στις 10.4.2011). Και για τις παραπάνω θέσεις του δήλωσε μετανιωμένος και ότι πλέον και δη ως υπουργός δεν τον αντιπροσωπεύουν, προσπαθώντας να φορέσει ένα προσωπείο κανονικότητας και να αποποιηθεί το ακροδεξιό παρελθόν (;) του. Είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι ένας πολιτικός ο οποίος αναλαμβάνει μία υπουργική θέση με αρμοδιότητα την υγεία των πολιτών να εύχεται για νεκρούς και να αρνείται την ιατρική φροντίδα σε μερίδα ανθρώπων που ζουν στη χώρα και μάλιστα σε περίοδο πανδημίας που η ανάγκη για ασφάλεια και παροχή ιατρικής φροντίδας είναι υψίστης σημασίας.

Ένας «ειδικός» για το Υπουργείο Υγείας

Και αν οι παραπάνω περιπτώσεις δεν καταδεικνύουν την πολιτική σκοπιμότητα πίσω από την επιλογή του Θ. Πλεύρη ως υπουργού Υγείας, ας εξετάσουμε το ζήτημα της υπουργοποίησής του καθαρά από την πλευρά της αρμοδιότητάς του. Ο Θ. Πλεύρης ανέλαβε ένα χαρτοφυλάκιο που, στην παρούσα χρονική στιγμή, έχει ως βασικό πυρήνα του τη διαχείριση της πανδημίας. Όταν ανέλαβε, το «Σχέδιο Ελευθερία», δηλαδή ο μαζικός εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού, ήδη δεν είχε πετύχει τους επιδιωκόμενους στόχους αφού τα ποσοστά των εμβολιασμών ενηλίκων βρίσκονταν πιο χαμηλά από το απαιτούμενο, με το λεγόμενο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» να βγαίνει στους δρόμους προκαλώντας γενική αμηχανία και σύγχυση. Μία από της αρμοδιότητες του Θ. Πλέυρη θα ήταν, όπως φανταζόμαστε, και η επίτευξη της ανόδου των ποσοστών εμβολιασμού. Τι πιστεύει όμως ο ίδιος για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων; Σε συζήτηση στη Βουλή το 2010, ο σημερινός υπουργός Υγείας είχε πει πως η επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί να πανικοβάλει τους ασθενείς με το να τους λέει να εμβολιαστούν. «Δεν είμαστε στην ιπποκράτεια ηθική που ο γιατρός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει για το καλό του ασθενούς. Είμαστε στη φιλελεύθερη εποχή που ο ασθενής αποφασίζει τι θέλει να κάνει και δε θα πιέζεται». (Αυγή 31.08.2021). Ποια πολιτική υπηρετεί άραγε η υπουργοποίηση ενός ατόμου του οποίου οι δηλώσεις προκαλούν διχασμό, όταν το επίδικο για την υποχώρηση της πανδημίας είναι η ενότητα για την όσο το δυνατόν ταχύτερη και ανώδυνη μετάβαση στη μετά-COVID εποχή;

Επειδή ωστόσο θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτές οι δηλώσεις είναι παλαιότερες, η σημερινή στάση του υπουργού αποδεικνύει ότι έχει επενδύσει στον διχαστικό λόγο και στην ατομική ευθύνη των πολιτών σχετικά με τον εμβολιασμό. Όπως είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha: «Τα εμβόλια τα έχουμε, τους στόχους θα τους πιάναμε. Το αν δεν θέλει ο πολίτης να εμβολιαστεί με συγχωρείτε, δεν μπορείτε να το βάλετε ότι φταίει η κυβέρνηση· θα έφταιγε αν δεν είχα τα εμβόλια. Εάν δε θέλει να εμβολιαστεί ο πολίτης, είναι ευθύνη δική μου να τον πείσω ή ο ίδιος να πάει να εμβολιαστεί;» (Αυγή, 31.08.2021). Σε καμία περίπτωση η δηλώσεις αυτές -παλιές και καινούριες- δεν δείχνουν ξεκάθαρη στάση και δομημένο σχέδιο, προκαλώντας ολοένα αυξανόμενη σύγχυση σε μεγάλη μερίδα των πολιτών.

Η αντίδραση των ΜΜΕ

Αμέσως μετά την υπουργοποίηση Πλεύρη, παρατηρήσαμε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων κυρίως από τα social media και κάποια αντιπολιτευόμενα Μέσα. Στον αντίποδα, τα φιλοκυβερνητικά Μέσα έδειξαν ξανά τη σύμπλευσή τους με την κυβέρνηση, επικροτώντας το σύνολο του ανασχηματισμού και φάνηκε να «ξέχασαν» το πλούσιο σε ρητορική μίσους βιογραφικό του Θ. Πλεύρη. Το Πρώτο Θέμα παρουσιάζοντας τα «νέα πρόσωπα-κλειδιά» του υπουργείου Υγείας αναφέρει: «Ο κ. Πλεύρης, έχοντας βιώσει μια δραματική περιπέτεια υγείας το 2016, λόγω ενδονοσοκομειακής μόλυνσης μετά από χειρουργική επέμβαση, εστίασε στο συγκεκριμένο -μείζον- πρόβλημα των νοσοκομείων προσφέροντας τις νομικές του γνώσεις» (Πρώτο Θέμα, 31.08.2020). Από τη δική του πλευρά, το Έθνος, παραθέτοντας το βιογραφικό του, σχολιάζει: «Η υπουργοποίησή του [ Θ. Πλεύρη] θεωρείται επιβράβευση για το έργο του κατά τη διάρκεια της προανακριτικής επιτροπής για τον Νίκο Παππά, ενώ ανήκει στη λεγόμενη σκληρή πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας» (Έθνος 31.08.2021). Άρα ο Θ. Πλεύρης αξίζει να είναι υπουργός Υγείας επειδή αντιμετώπισε ένα προσωπικό πρόβλημα υγείας και για επιβράβευση επειδή κράτησε αυστηρή στάση προς την αντιπολίτευση; Και, οι ακραία ρατσιστικές, μισαλλόδοξες, αντισημιτικές απόψεις του Θ. Πλεύρη δεν συντελούν λόγο ανησυχίας για τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί το χαρτοφυλάκιό του;

Είναι φανερό ότι σε δύο μόλις χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχει γίνει ξεκάθαρη η στόχευση, αλλά και η πορεία του κυβερνώντος κόμματος. Η πορεία αυτή είναι «ολοταχώς» ακροδεξιά, πιστεύοντας ότι θα κρατηθεί περισσότερο στην εξουσία. Το δείχνουν οι επιλογές της στη σύνθεση της κυβέρνησης: Μ. Βορίδης, Α. Γεωργιάδης, Θ. Πλεύρης, κρατούν κάποια από τα πιο σημαντικά υπουργεία της κυβερνητικής σύνθεσης, εφαρμόζοντας ακραία νεοφιλελεύθερες και διχαστικές πολιτικές. Το δείχνει η αδυναμία του Κ. Μητσοτάκη να αντιταχθεί στην ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του, την οποία ιδιοποιήθηκε ως αντιπολίτευση με σκοπό την εκλογική νίκη. Το φιλελεύθερο προσωπείο του και η υπόσχεση της κανονικότητας φαίνεται να έχουν πια χαθεί, αφού, όσο περνά ο καιρός, η Νέα Δημοκρατία δεν θυμίζει σε τίποτα ένα φιλελεύθερο κεντροδεξιό κόμμα. Το γεγονός αυτό, μαζί με την αφωνία από την πλευρά των Μέσων, δημιουργούν ένα ζοφερό τοπίο, όπου η ρητορική μίσους μπορεί να γίνει κανονικότητα.